Największym skarbem Barda jest wielowiekowa figurka Matki Bożej wystawiona na głównym ołtarzu w Bazylice w Bardzie. Czas powstania figurki historycy ustalają na XII - XIII wiek. Figurka Matki Bożej Bardzkiej jest najstarszym drewnianym zabytkiem rzeźby romańskiej na Dolnym Śląsku. Wykonana z drewna lipowego mierzy 43,3 cm wysokości. Matka Boża, siedząca na tronie z oparciem i poręczami, przybrana jest w suknię zapiętą pod szyją i płaszcz, a na głowie ma koronę o trójlistnych zębach. Dzieciątko Boże siedzi na kolanach Matki również frontalnie. Charakterystyczny jest lekki uśmiech obydwu postaci, a zwłaszcza Matki Bożej, przez co niektórzy nazywają ją "Madonną uśmiechniętą". Dzieje figury Matki Bożej były równie burzliwe co dzieje Barda. Musiała ona nieraz "szukać" schronienia w innych miejscowościach i pozostawać w nich nieraz przez kilkanaście nawet lat (wojny husyckie, reformacja, wojna trzydziestoletnia, pożar miasta i kościoła). Ważnym wydarzeniem była uroczysta koronacja Figury, która odbyła się 3 lipca 1966 roku. Koronacja nadaje specjalnej rangi tak danemu sanktuarium, jak i obrazowi czy figurze. Pierwsze starania o koronację podjęto już w 1947 roku. Akcji koronacji dokonał ks. arcybiskup Bolesław Kominek. Kustoszami sanktuarium i figurki Matki Bożej Bardzkiej jest Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela czyli redemptoryści.
Znaczek wydany z okazji wystawy "Zamki i Pałace na Znaczkach Turystycznych" jaka odbywa się w miesiącu kwietniu 2016 r. w jednym z oddziałów Muzeum Zagłębia w Będzinie, w Zamku. Grafika ZO nawiązuje do jubileuszu Muzeum. W tym roku obchodzone jest 60 - lecie powstania. Muzeum zostało otwarte 29 lipca 1956 r. jako pierwsza tego typu placówka w Zagłębiu Dąbrowskim. Początkowo siedziba mieściła się w odbudowanym Zamku, w następnych latach zostały włączone pozostałe obiekty: XVIII wieczny barokowo - klasycystyczny Pałac Mieroszewskich wraz z przyległym parkiem, Dom Modlitwy Mizrachi, Wzgórze Zamkowe oraz Podziemia Będzińskie.
W roku 2016 mija 1050 rocznica Chrztu Polski, jak tradycyjnie określa się chrzest księcia Polan Mieszka I. Pomimo tego, że źródła historyczne różnią się zarówno w opisie okoliczności, w jakich doszło do chrztu, jak i podają różne daty i miejsca tego wydarzenia, przyjmuje się, że miał on miejsce w roku 966. Pewne natomiast jest to, że zapoczątkował on proces chrystianizacji ziem polskich i był symbolicznym wydarzeniem, które zapoczątkowało państwo polskie i chrześcijaństwo w Polsce.. Na postawie źródeł historycznych przyjmuje się, że chociaż decyzja o przyjęciu chrztu była osobistym wyborem Mieszka I, bardzo ważną rolę w jej podjęciu odegrała Dobrawa, czeska księżniczka, która została jego żoną. W celu upamiętnienia tego jakże ważnego wydarzenia w dziejach Państwa Polskiego, wydany został Znaczek Okolicznościowy. Przedstawia on scenę chrztu Mieszka I uwidocznioną na współczesnym fresku w Gnieźnie, znajdującym się niedaleko od katedry, koło pomnika Bolesława Chrobrego. Główne obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski odbędą się w Gnieźnie i Poznaniu w dniach od 14 do 16 kwietnia.
Znaczek wydany z okazji obchodów Światowych Dni Młodzieży, które tym razem miały miejsce w Polsce. Od 26.07.2016 r. młodzież z całego świata spotykała się w całej Polsce, aby uczestniczyć w wydarzeniach duchowych i kulturalnych. Głównym miastem obchodów był Kraków, natomiast mottem przyświecającym wydarzeniom były wybrane przez Papieża Franciszka słowa: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7). Inicjatorem Światowych Dni Młodzieży był w roku 1985 Papież Jan Paweł II.
Znaczek Okolicznościowy wydany w ramach corocznych obchodów urodzin wieży widokowej na szczycie Wielkiej Sowy. W roku 2016 uroczystości urodzinowe odbyły się 21 maja wieczorem (godz. 19:00), na polanie pod wieżą. Znaczek to jedna z wielu atrakcji jakie przewidziano w ramach urodzin. Oprócz tego zapewnione były kiełbaski, różne zabawy i śpiew piosenek turystycznych, a na zakończenie spotkania także pokaz sztucznych ogni.
Dymarki Świętokrzyskie to zjawisko, pod postacią którego kryje się organizowana już po raz 50-ty impreza o tej samej nazwie. Historia „Dymarek Świętokrzyskich” ściśle związana jest z dziejami antycznymi i starożytnym hutnictwem w rejonie Gór Świętokrzyskich. Dziś "Dymarki Świętokrzyskie" to, trwający od 1967 roku, spektakl łączący wiedzę historyczną, z elementami folkloru. Jego głównym punktem jest wytop żelaza w pradawnych ziemnych piecach zwanych dymarkami, metodą jaką przed dwoma tysiącami lat, stosowali miejscowi hutnicy.
Znaczek wydany w ramach międzynarodowych spotkań technicznych „Most Tczewski – Ratowanie Technicznego Dziedzictwa Zjednoczonej Europy” organizowanego przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe BANIMEX Sp. z o.o. oraz Starostwo Powiatowe w Tczewie, w dniach 30 czerwca do 1 lipca 2016 roku.
W 2016 roku przypada 165 rocznica wmurowania kamienia węgielnego pod budowę tczewskiego mostu. Aktu wmurowania kamienia dokonał król pruski Fryderyk Wilhelm IV w dniu 27 lipca 1851 roku. Prace fundamentowe; rozpoczęto jednak już w roku 1850, natomiast budowę całego mostu zakończono w roku 1857 i wtedy też 12 października Most Tczewski został oddany do użytku umożliwiając bezpośrednie połączenie między Berlinem, a Królewcem.
Znaczek okolicznościowy wydany z okazji 800-lecia Piotrkowa Trybunalskiego przypadającego w 2017 roku. Nieznana jest dokładna data otrzymania przez Piotrków praw miejskich. Pierwsze wzmianki o Petrecoue odnajdujemy w dokumentach Leszka Białego z 1217 roku. Za panowania Kazimierza Wielkiego rozpoczęto budowę murów miejskich, którą zakończono na początku XV wieku. W 1374 roku Piotrków został siedzibą powiatu sądowego, następnie starostwa grodowego i ostatecznie także siedzibą powiatu. W XV wieku miasto stało się miejscem zjazdów i narad o znaczeniu ogólnopaństwowym, a później także sejmów walnych. W 1493 roku podczas sejmu, który obradował w Piotrkowie, została ustalona struktura Sejmu Polskiego z podziałem na trzy izby, która funkcjonuje po dzień dzisiejszy.
Znaczek wydany z okazji obchodów 230-lecia nadania praw miejskich Nowemu Tomyślowi. Okolicznościowy znaczek przedstawia herb szlachecki Feliksa Szołdrskiego – założyciela Nowego Tomyśla oraz rok nadania praw miejskich – 1786. Jubileuszowy Znaczek Turystyczny będzie można zakupić w czasie trwania Jarmarku Chmielo-Wikliniarskiego w dniach od 19 – 21 sierpnia br. na stoisku promocyjnym gminy Nowy Tomyśl. Stoisko będzie czynne w Parku im. Feliksa Szołdrskiego (ul. Topolowa 11 - patrz godziny poniżej)
Znaczek wydany z okazji V Ogólnopolskiego Spotkania Kolekcjonerów Znaczków Turystycznych, które w tym roku odbyło się w Sulejowie. To już pięć lat polskiego ruchu kolekcjonerskiego w obecnym kształcie, skupionego wokół idei znaczków turystycznych. Wydanie tego znaczka i przygotowania do spotkania poprzedziła okrągła i jakże piękna premiera pięćsetnego znaczka turystycznego w Polsce, a także premiera pięciotysięcznego znaczka na świecie. Niniejszy znaczek otwiera pewien nowy rozdział w historii znaczków turystycznych w Polsce. Oto bowiem macie Państwo przed sobą pierwszy polski znaczek okolicznościowy ze specjalną naklejką opatrzoną dodatkowo QR kodem. Zeskanowanie kodu swoim telefonem lub innym urządzeniem pozwoli na poznanie nowych funkcji, które już wkrótce zostaną wdrożone także w naszym kraju.
Strzeliński Rogaining organizowany przez PTTK Strzelin od 2011 roku jest rodzajem turystycznego rajdu na orientację, w którym drużyna składająca się z 2-5 osób planuje swoją trasę, a następnie stara się w ciągu 8 lub 10 godzin odwiedzić jak najwięcej punktów kontrolnych rozmieszczonych w terenie i oznaczonych na mapie turystycznej. Zawody są otwarte dla uczestników w różnym wieku, zarówno dla kobiet jak i mężczyzn. Rogaining jest imprezą na orientację o charakterze turystycznym, zarówno dla "wyrypiarzy", jak i dla osób startujących rekreacyjnie - ciekawa forma zabawy również dla rodzin. Tak więc to nie tylko zawody dla elity pasjonatów, ale dla każdego, kto kocha naturę i chce odpocząć od miasta, pracy, ludzi i innych zwykłych rzeczy codziennego życia. Więcej informacji nt. zawodów, na stronie internetowej.
Głuchołazy to miasto położone u podnóża Gór Opawskich. Zasługują na uwagę również poprzez ciekawe linie kolejowe przechodzące przez miasto. To tutaj zbiegają się trzy linie: Nysa – Głuchołazy, Krnov (Czechy) – Głuchołazy oraz Hanusovice (Czechy) – Głuchołazy. Głuchołazy stały się stacją transgranicznej linii kolejowej jeszcze w czasach austro-węgierskich. Budowa linii kolejowej w tak górzystym terenie nie jest łatwą sprawą, początkowo rozważano przebicie dwóch tuneli jednak ostatecznie zbudowano tzw. pętle kolejową z Opawy do Jesenika przez Głuchołazy. Linia ta powstała po dwóch stronach granicy austriackiej i pruskiej. Najpierw w 1875 r. z Krnova do Głuchołaz, a w 1888 r. z Głuchołaz do Hanusovic przez przełęcz Ramzova – najwyżej położony odcinek kolei w Czechach. Niemcy w 1875 r. połączyli Głuchołazy z linią kolejową tzw. podsudecką. Dzięki temu z Głuchołaz kolej kursowała bezpośrednio do Berlina, Wrocławia, Wiednia, Pragi, Brna czy Opola. Po wojnie Głuchołazy były terenem spornym właśnie ze względu na istnienie transgranicznej linii kolejowej jednak w 1948 roku podpisano konwencję o tranzycie kolejowym przez Głuchołazy. Czeskie pociągi ruszyły wtedy tranzytem pod specjalnym nadzorem. Zatrzymywały się w Głuchołazach, ale tylko dla zmiany kierunku jazdy. Nie wolno było wówczas wysiadać ani wsiadać do pociągu, a przejazd na terytorium Polski do lat 80-tych konwojowali żołnierze WOP. 9 grudnia 2006 roku, po długiej przerwie ponownie otwarto kolejowe przejście graniczne w Głuchołazach, a odprawa odbywała się na peronie dworca. 21 grudnia 2007 roku z chwilą wejścia Polski do strefy Schengen, już bez odprawy można wsiadać i wysiadać na stacji Głuchołazy i podróżować w głąb Czech lub Polski.
Decyzją Rady Miejskiej Kalisza ustanowiono rok 2017 rokiem wybitnego podróżnika Stefana Szolc – Rogozińskiego. Pozwoliło to nadać obchodom godny charakter, a tym samym przypomnieć i spopularyzować dokonania kaliskiego podróżnik w 135. rocznicę jego wyprawy.
Stefan Szolc – Rogoziński to polski podróżnik i badacz Afryki, zwłaszcza Kamerunu, od 1885 roku członek Królewskiego Towarzystwa Geograficznego w Londynie. Urodził się w Kaliszu 14 kwietnia 1861 roku. W wieku 12 lat rozpoczął naukę w niemieckiej szkole we Wrocławiu. Wbrew woli ojca, wstąpił jako ochotnik do Akademii Marynarki Wojennej w Kronsztadzie, gdzie dwa lata później zdał egzamin i otrzymał stopień oficera. Wkrótce wypłynął w pierwszy rejs do Władywostoku, rok później także do Paryża, gdzie został przyjęty do Paryskiego Towarzystwa Geograficznego. Liczne życiowe perypetie doprowadziły go w końcu do Kamerunu, gdzie kupuje wyspę i w 1882 roku zakłada polską kolonię, którą już po dwóch latach przejmują Anglicy, a później Niemcy. Oprócz badań wybrzeża Kamerunu i dorzecza rzeki Mungo odkrył jezioro Barombi Mbo. 12 grudnia 1884 roku zdobywa najwyższy szczyt Kamerunu – Fako (4095 m n.p.m.). Podczas kolejnego pobytu w kraju, ożenił się po czym powrócił do podróżowania odwiedzając w latach 1892-1893 Egipt. Z nadzieją na kolejne wyprawy trafił w końcu do Paryża, gdzie w wieku 35 lat (1 grudnia 1896 roku) zginął tragicznie pod kołami samochodu.
Znaczek wydany z okazji rozpoczętej czwartej dekady Turystycznych Dni Skupienia Braci Turystycznej Przewodników Turystycznych Przodowników Turystyki Górskiej. Pomysłodawcą i organizatorem od samego początku jest Stanisław Szuszkiewicz, były prezes Oddziału PTTK Ziemi Tarnowskiej, Członek Honorowy PTTK. Od 10 lat za formację duchową tej wspólnoty odpowiedzialny jest ks. Józef Drabik, przewodnik beskidzki, kapelan PTT i duszpasterz turystów diecezji tarnowskiej. Dni skupienia każdorazowo połączone są ze zwiedzaniem kolejnego ciekawego turystycznie miejsca w diecezji. Corocznie bierze udział ponad 100 uczestników. Od 5 lat spotkania odbywają się w Gródku n/Dunajcem.
Pierwsze ślady osadnictwa na ziemiach komornickich datowane są na ok. IX-VII tysiąclecie p.n.e. Wtedy to też tereny te zostały zasiedlane przez ludność mezolityczną zajmującą się głównie łowiectwem, zbieractwem i rybołówstwem. Pierwsze pisemne wzmianki o Komornikach pochodzą z bulli papieża Innocentego II z roku 1136, natomiast lokacja Komornik nastąpiła między rokiem 1286, a 1297. Komornickie ziemie do XIX wieku należały do biskupów poznańskich, w związku z czym były to głównie osady służebne. Rozwój własności prywatnej pojawił się dopiero podczas zaborów. Miejscem pamięci związanym z historią Komornik jest otwarty w 2003 roku Ogród Pamięci, na terenie którego znajduje się zespół steli, drzew pomnikowych i głazów upamiętniających ważne wydarzenia i osoby. Jednym z takich świadków jest głaz poświęcony lokacji Komornik, a w związku z przypadającą w tym roku 720 rocznicą tego wydarzenia, powstał znaczek okolicznościowy z wizerunkiem tego obiektu.
Skarżyski Maraton Pieszy „Nad Kamienną” na dystansie 50 kilometrów realizowany jest przez Oddział Miejski Polskiego Towarzystwa Turystyczno - Krajoznawczego w Skarżysku-Kamiennej. Celem maratonu pieszego jest propagowanie sportowego trybu życia, aktywnego odpoczynku oraz umożliwienie uczestnikom z terenu całej Polski wykazania się wytrzymałością w marszu, umiejętnością sprawnej orientacji w terenie oraz poznania walorów i piękna ziemi świętokrzyskiej. Jest to impreza dwudniowa. Pierwszy dzień przeznaczony jest na pokonanie dystansu oraz wieczorne opowieści przy ognisku, natomiast drugi – rozpoczyna się śniadaniem, po którym następuje uroczyste wręczenie medali, dyplomów i upominków. Trasa maratonu przebiega na odcinku: Wąchock – Pomnik Sołtysa w Alei Humoru szlakiem czerwonym do Skarżyska-Kamiennej i dalej szlakiem żółtym wokół Skarżyska i jeszcze kółko wokół zalewu. Pamiątkowe medale zastąpiono znaczkiem okolicznościowym, na którym przedstawiono pomnik słynnego sołtysa z Wąchocka oraz związaną z kolejową historią Skarżyska lokomotywą parową.
Marceli Salwowski, to urodzony w 2005 roku, młody miłośnik kolejnictwa, który od siódmego roku życia z pomocą taty, zaczął zbierać kolejowe pamiątki. Dziś jego kolekcja liczy kilkaset przedmiotów. Samych lamp i latarek kolejowych jest ponad pięćdziesiąt. W zbiorach znajdziemy też takie przedmioty, jak: czapki, mundury, szafa biletowa, kasowniki, miotacz ognia do rozmrażania zwrotnic, czy ponad stuletnie dokumenty. Marceli Salwowski zorganizował siedem wystaw, a największa z nich odbyła się w 2016 roku podczas Zlotu Kolejek Wąskotorowych w Białośliwiu. Kiedy jednak zbiory przestały mieścić się w domu, Marceli z tatą zaczęli rozglądać się za miejscem w którym ta bogata ekspozycja znajdzie swoje stałe miejsce i gdzie będzie ona dostępna dla innych miłośników kolejnictwa. W 2016 powstało Stowarzyszenie Stacja Stefanowo. Członkowie stowarzyszenia w odnowionej, przez PKP, poczekalni postanowili stworzyć kolejową izbę pamięci. Szukając eksponatów trafili między innymi na zbiory Marcelego. Izba pamięci Stacja Stefanowo została uroczyście otwarta 23 kwietnia 2017 roku.
Turyści chcący zwiedzić Kolejową Izbę Pamięci mogą to zrobić po wcześniejszym umówieniu się telefonicznym pod nr 726 692 244 lub 506 590 668.
Pałac wzniesiony z inicjatywy majora Emila Krackera von Schwarzenfelda w latach 1864-1867 ukształtowany został w stylu neorenesansu. Architektura 150-letniego dziś pałacu nie uległa zmianom od czasu jego budowy. Niewielkich przekształceń dokonano wewnątrz rezydencji po 1945 roku, wprowadzając wtórny podział pomieszczeń. Budowla założona jest na rzucie wydłużonego prostokąta z licznymi przyległościami. Bryła rozczłonkowana, w partii korpusu dwukondygnacyjna, na wysokim podpiwniczeniu, nakryta jest czterospadowym dachem, nad którym wznoszą się smukłe kominy z dekoracyjnie wykonanymi koronami. Przyległe do krótszych boków aneksy, piętrowy i parterowy, zakończone są tarasami. Wewnątrz zachowały się elementy zabytkowego wystroju – sztukaterie, stolarka i balustrada klatki schodowej. Na uwagę zasługuje również wieża z tzw. latarnią. Okolicznościowy znaczek wydany został z okazji obchodów 150-lecie istnienia pałacu w Przytoku, a przedstawia widok pałacu od strony parku, który założony został
w 1792 r.
Wydanie ZO jest współfinansowane ze środków otrzymanych z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubuskiego w ramach realizacji zadania publicznego pt. "Promowanie turystyki i krajoznawstwa w woj. lubuskim poprzez realizację celów Programu Rozwoju Lubuskiej Turystyki do 2020 r.". Projekt został napisany przez członków Stowarzyszenia Miłośników Przytoku.
Znaczek Okolicznościowy wydany w ramach corocznych obchodów urodzin wieży widokowej na szczycie Wielkiej Sowy. W roku 2017 uroczystości urodzinowe odbyły się 27 maja wieczorem (godz. 19:00), na polanie pod wieżą. Znaczek to jedna z wielu atrakcji jakie przewidziano w ramach urodzin. Oprócz tego na miejscu zapłonęło ognisko, na którym można było usmażyć kiełbaski. Organizator przewidział ponadto różne zabawy oraz śpiew piosenek turystycznych. Atmosfera jak zwykle wyśmienita i urodzinowa.
Z okazji 50. rocznicy nadania praw miejskich Kuźni Raciborskiej, w konkursie wyłoniono logo pięćdziesięciolecia. Okolicznościowy znaczek turystyczne zawiera jubileuszowe logo wraz z herbem Gminy Kuźnia Raciborska oraz daty 1967-2017. Zapraszamy do odwiedzenia miasta i gminy, gdzie można zobaczyć piękny Pocysterski Zespół Klasztorno-Pałacowy, przejechać się Koleją Wąskotorową, a rzeką Rudą możemy popływać na kajaku. Gmina Kuźnia Raciborska organizuje również wiele cyklicznych imprez, m.in. Bieg Niepodległości, Rajd Rowerowy Szlakiem Pożaru z 1992 r., Amatorski Rajd Samochodowy, kończący wakacje festyn Pożegnanie Lata oraz… mistrzostwa świata gry w kapsle. Rokrocznie Turze gości uczestników znanej imprezy wodniackiej na rzece Odrze o nazwie Pływadło – Odra rzeką Integracji Europejskiej.
Tegoroczny Międzynarodowy Zlot Kolei Wąskotorowych jest 27 edycją europejskich spotkań pasjonatów kolei na wąskim torze. Pierwszy zlot odbył się w 1991 roku we Frankfurcie nad Menem. Od tamtej pory każdego roku organizowane są spotkania miłośników kolei z wielu europejskich państw. Dotychczas zloty organizowane były w 9 krajach: Niemcy, Holandia, Austria, Szwajcaria, Francja, Dania, Rumunia, Łotwa i Litwa. W 2017 roku zlot po raz pierwszy odbędzie się w Polsce. Głównym organizatorem zlotu jest Muzeum Ziemi Pałuckiej w ramach którego funkcjonuje Żnińska Kolej Powiatowa.
Historia Polskiego Fiata 125p pełna jest paradoksów. Propaganda przedstawiała go jako polską dumę narodową, chociaż jego konstrukcja opracowana została za granicą. Był samochodem przestarzałym, choć jak na polskie realia nowoczesnym. Gdy na Zachodzie był jednym z najtańszych pojazdów, dla większości Polaków stanowił dobro luksusowe. Z perspektywy 50 lat, które minęły od rozpoczęcia produkcji, można powiedzieć, że przede wszystkim był samochodem na miarę naszych możliwości.
Wystawa „P jak paradoks. Opowieść o Fiacie 125p” zaprezentowana w siedzibie Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie to podróż w czasie, podczas której zwiedzający przejdą drogę od marzeń o Fiacie 125p, przez kupno, aż po rozkosze i trudy użytkowania. W opowieści o motoryzacji okresu PRL-u nie może zabraknąć ciekawostek związanych z tym samochodem, które składały się na codzienność Polaków. W siedzibie muzeum zaprezentowanych zostanie około 20 pojazdów w interaktywnej aranżacji – nowoczesnej, ale nawiązującej w każdym detalu do czasów PRL-u.
Znaczek wydany z okazji szóstego już Ogólnopolskiego Spotkania Kolekcjonerów Znaczków Turystycznych, które w tym roku odbywa się w Międzybrodziu Żywieckiem w Ośrodku Wypoczynkowym "Niagara". Spotkania ogólnopolskie to coroczne święto turystów zwiedzających Polskę szlakiem znaczka turystycznego. To czas na zwiedzanie, ale przede wszystkim na spotkanie w miłej atmosferze oraz kolekcjonerskie pogaduchy. Tym razem motywem przewodnim w grafice znaczka jest górująca nag ośrodkiem Góra Żar i tutejsza kaskada, od której swoją nazwę wziął ośrodek.
5 sierpnia 2018 roku przypada 660. rocznica nadania Będzinowi praw miejskich przez króla Kazimierza Wielkiego. Władca ten w 1358 roku podniósł do rangi miasta na prawie magdeburskim (niemieckim) dotychczasową osadę targową. Będzin wcześniej, prawdopodobnie od lat czterdziestych XIV wieku, był miastem lokowanym na prawie polskim, gdyż najstarsza wzmianka o nim jako mieście pochodzi z 1349 roku. Natomiast lokowanie Będzina na wzór niemieckiego Magdeburga, jak w przypadku wielu środkowoeuropejskich ośrodków, wiązało się ze wzrostem przywilejów posiadanych przez miasto. Ponadto nadanie w 1358 roku Będzinowi praw miejskich związane było z budową w tym miejscu kamiennej warowni, która miała strzec polskiej granicy z państwem czeskim, a przebiegała przez linię Czarnej Przemszy. Przywilej lokacyjny zawierał nawet słowa mówiące, iż miasto lokowane jest „pod zamkiem naszym”. Również w tamtym czasie rozpoczęto tu budowę murów okalających miasto oraz prowadzących do niego bram. Pierwszym wzmiankowanym w źródłach historycznych wójtem miasta był Hinko Ethiopus. Dzięki uzyskaniu lokacji na prawie magdeburskim oraz dzięki późniejszym przywilejom Będzin mógł się rozwinąć jako prężny ośrodek gospodarczy i administracyjny w ówczesnej Rzeczypospolitej.
Znaczek wydany z okazji 30. Sylwestrowej Pielgrzymki "Ludzi Gór" na Jaworzynę Krynicką. Idea pielgrzymowania w "Sylwestra" na Jaworzynę Krynicką zrodziła się w środowisku turystycznym PTTK Krynica - Zdrój. Pomysłodawcą był przewodnik beskidzki i duszpasterz przewodników turystycznych ks. Józef Drabik. Organizatorem Oddział PTTK w Krynicy - Zdroju przy współpracy z Krynicką Grupą GOPR, Ośrodkiem KTG oraz parafiami NSPJ i Wniebowzięcia NMP w Krynicy - Zdroju. Pierwsze wyjście miało miejsce na przełomie 1988/1989 roku. Msze św. "pod niebem", które gromadzą od kilkuset do tysiąca miłośników turystyki górskiej z całej Polski, odbywają się poniżej szczytu Jaworzyny obok Ośrodka Kultury Turystyki Górskiej i Schroniska na Jaworzynie Krynickiej.