No. 40026 50 Rocznica koronacji cudownej figurki Matki Bożej Bardzkiej

Największym skarbem Barda jest wielowiekowa figurka Matki Bożej wystawiona na głównym ołtarzu w Bazylice w Bardzie. Czas powstania figurki historycy ustalają na XII - XIII wiek. Figurka Matki Bożej Bardzkiej jest najstarszym drewnianym zabytkiem rzeźby romańskiej na Dolnym Śląsku. Wykonana z drewna lipowego mierzy 43,3 cm wysokości. Matka Boża, siedząca na tronie z oparciem i poręczami, przybrana jest w suknię zapiętą pod szyją i płaszcz, a na głowie ma koronę o trójlistnych zębach. Dzieciątko Boże siedzi na kolanach Matki również frontalnie. Charakterystyczny jest lekki uśmiech obydwu postaci, a zwłaszcza Matki Bożej, przez co niektórzy nazywają ją "Madonną uśmiechniętą". Dzieje figury Matki Bożej były równie burzliwe co dzieje Barda. Musiała ona nieraz "szukać" schronienia w innych miejscowościach i pozostawać w nich nieraz przez kilkanaście nawet lat (wojny husyckie, reformacja, wojna trzydziestoletnia, pożar miasta i kościoła). Ważnym wydarzeniem była uroczysta koronacja Figury, która odbyła się 3 lipca 1966 roku. Koronacja nadaje specjalnej rangi tak danemu sanktuarium, jak i obrazowi czy figurze. Pierwsze starania o koronację podjęto już w 1947 roku. Akcji koronacji dokonał ks. arcybiskup Bolesław Kominek. Kustoszami sanktuarium i figurki Matki Bożej Bardzkiej jest Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela czyli redemptoryści.