Listy i doświadczenia kolekcjonerów

Mam już 56 lat, a po górach łażę od 16 roku życia, od czasów liceum. Od kilku lat robimy to małą czteroosobową grupą – dwie pary, dwóch Wieśków duży i mały i dwie Ewy również duża i mała. To ja jestem tym, który wyznacza trasy i prowadzi w ternie. Postanowiłem, że jeśli już chodzimy to możemy mieć jakieś cele.

Chciałbym przekazać informację na temat mojego zbieractwa „Znaczki Turystyczne – Polska”. Przypadkowo w grudniu 2013 r. w gazecie „Dziennik Zachodni”, którego kupuję nieregularnie, przeczytałem informację, że turysta, który odwiedzi górę i kościół p.w. św. Doroty w Będzinie – Grodźcu może nabyć za 7 zł okolicznościowy znaczek w sklepie Kolporter w Będzinie.

Znaczek odkryłam na facebooku. Już nawet nie pamiętam, na której stronie. Dostałam się na Wasza stronę i poczytałam, pooglądałam, pokazałam rodzinie. Jesteśmy "turystyczną" rodzinką i dzieciom się to spodobało.

Zainteresowanie Znaczkiem Turystycznym zaczęło się od rodzinnej wyprawy na Brzankę, góry w paśmie Pogórza Ciężkowickiego. To był Nasz pierwszy znaczek. Z każdej rodzinnej wyprawy staramy się przywieźć do domu jakąś pamiątkę. I dopiero na Brzance wpadł nam w ręce ZT.

Znaczki zbieramy wspólnie z żoną. Turystyka zawsze była naszą pasją, choć nie ukrywam, że szczególnie turystyka górska. W górach też zaczęła się nasza przygoda ze Znaczkiem Turystycznym. Przyznaję, że wcześniej jakoś nie zwracaliśmy uwagi na te "drewniane" krążki.

Gdy chodzi o znaczki, to moje zainteresowanie rozpoczęło się niedawno jak przypadkowo natrafiłem na Waszą stronę. Chociaż jak podróżowałem to już je widziałem, ale jakoś nie przykładałem do nich uwagi. Bardziej zwracałem uwagę na monety okolicznościowe, ponieważ je zaczałem zbierać, tylko że nie wszystkie miasta wydają takie monety o nazwie dukat lokalny. A to co robicie to fajna sprawa, bo pozostaje jakaś mała pamiątka z miejsca które się zwiedziło.

Pierwszy znaczek zakupiliśmy (ja+mąż+ 6 letni syn) w latarni w Gąskach. Wtedy dowiedziałam się, że istnieją znaczki turystyczne. Turystyką i podróżami interesujemy się z mężem od bardzo dawna. Lubimy spędzać w ten sposób każdą „dłuższą „ chwilę przerwy od codziennych obowiązków. Staramy się zaszczepić tego bakcyla naszemu synowi. Myślę, że nam się to udaje. Znaczki turystyczne to pomysł naszego dziecka. Mam nadzieję, że jak dorośnie to pociągnie ten zwyczaj.

Zaczęło się w kwietniu 2007, w Bacówce na Wierchomli (Beskid Sądecki) kupiłem pierwszy znaczek jako miłą pamiątkę pobytu. Rok później znaczek Nr 2 w Schronisku PTTK na Przehybie, następna pamiątka...Całe 3 lata później (jak pisałem mieszkam na stale w Niemczech) 2 następne pamiątki ze Schronisk na Szyndzielni i na Klimczoku, myśląc wciąż, ze ZT to pamiątki dostępne tylko w schroniskach w Beskidach.

Kilka słów na temat mojej histori ze "znamkami". Jak to zwykle bywa był to czysty przypadek. Ze wszystkich wycieczek lub rajdów, na których nie mógł być mój najmłodszy syn, przywoziłem (i dalej to robię) mu jakąś pamiątkę. A to nabijkę na laskę, a to znaczk na szplilce, jakiegoś pinsa lub proporczyk z miejsca, które odwiedziłem. Latem 2009 r. zdobywając odznakę "Korona Sudetów Czeskich" mieliśmy chwilę na posiłek. W restauracji zauważyłem jakieś "wypalane drewienka", a że nie było nic innego to kupiłem jako pamiątka dla syna.

O ZT dowiedziałem się całkiem przypadkowo, podczas wizyty u znajomego, który pochwalił się swoją kolekcją. I jak to bywa: zobaczyłem i "zachorowałem" - Wirus ZT! Szukając w internecie trafiłem na Państwa stronę i przeczytałem informację, że można uzupełnić brakujące ZT, drogą korespondencyjną.

Mieszkam teraz w Szczecinku, ale pochodzę z Głuchołaz na Opolszczyźnie i często zaglądam na stronę internetową mojego rodzinnego miasta. I tam znalazlem info, że został wydany znaczek turystyczny z basztą głuchołaską. Nic nie wiedziałem wówczas o znaczku turystycznym, więc zaraz wpisalem w google i tu znalazlem Waszą stronę ( zresztą bardzo ładnie prowadzoną), bardzo spodobala mi się ta idea.

Ze znaczkami zapoznali nas znajomi z Nowego Targu. Idea znaczka spodobała się nam z żoną i postanowiliśmy je zbierać. Do tej pory z odwiedzanych miejsc zbieraliśmy breloczki albo magnesy. Nasza kolekcja na razie jest skromna 12 znaczków Polskich i 7 Słowackich. Pierwszy był znaczek Słowacki nr 191, a z Polskich 729.

Od wielu lat uprawiam turystykę kolarską, a po przejściu na emeryturę pokonuję na rowerze z sakwami nie mniej niż 5 tysięcy kilometrów rocznie. Jak dowiedziałem się o istnieniu Znaczków Turystycznych. Mieszkam 35 kilometrów od granicy z Czeską Republiką i często w moich wojażach rowerowych jestem na jej terytorium. Tam też zauważyłem po raz pierwszy owe ZT i rozpocząłem ich kolekcjonowanie.

Moja przygoda ze znaczkami turystycznymi zaczęła się w 2006 podczas I wyprawy rowerowej Liberec – Ahlbeck. Przebywając w zamku Grabstejn na terenie Czech, przypadkowo zauważyłem drewniane kółeczko z wypalonym wizerunkiem zamku , który mnie zaintrygował z trzech powodów :

Ze znaczkami spotkałem się w po raz pierwszy w Czechach przed kilku laty, traktując, że to miejscowe pamiątki, kilka z nich nabyłem.Teraz żałuję, że nie we wszystkich miejscach gdzie były dostępne. Natomiast o całej akcji związanej ze znaczkami i ich kolekcjonowaniem dowiedziałem się będąc w Poznaniu na Św. Marcina, gdzie kupiłem znaczek 356 - Muzeum Narodowe w Poznaniu i przy okazji mapę znaczków, no i zaczęło się... Mam zamiar uzupełniać stare braki i poszukiwać nowych.

Znaczkami zainteresowała się moja 8 letnia córka. Zbiera je od wakacji. Zdążyła już namówić do zbierania koleżankę, z którą była na skoczni Małysza. Niestety jej zainteresowanie znaczkami rozpoczęło się nie w Polsce, ale w sąsiednich Czechach, a pierwszy znaczek kupiła na Zlatym Chlumie.

Przygodę ze znaczkami zacząłem w te wakacje, kiedy dosyć dużo jeździłem na rowerze po Czechach, tam też zdobyłem swój pierwszy znaczek nr 1238 "Kolářova chata Slavíč". Pierwszym polskim znaczkiem był znaczek 54 "Schronisko PTTK na Stożku". Uwielbiam zbierać znaczki, ponieważ niezwykle mobilizują do poznawania nowych zakątków Polski i nie tylko. Liczę że w najbliższej przyszłości pojawi się jeszcze więcej znaczków w mojej okolicy (woj. Śląskie) np. wzdłuż szlaku zabytków techniki.

Wszystko zaczęło się po odbytej w tegoroczne wakacje wycieczki moich rodziców na Ukrainę i przywiezienie mi drobnego prezentu jakim był drewniany ZT z miasta Buczacz. Dopiero po pewnym czasie postanowiłem poszukać więcej informacji o tym znaczku, aż trafiłem na polską stronę i postanowiłem uzyskać znaczki z miejsc odwiedzonych w tym roku. Życzę większej reklamy Znaczka i rozpowszechnienia w wielu miejscach na terenie naszego kraju, bo jest to bardzo ładna pamiątka z wakacji i podróży.

Zainteresowanie wynikło z rodzinnych wypraw turystycznych z naszym synem, a ponieważ my Rodzice, jako dzieci, zbieraliśmy, będące również dziś dostępne, znaczki metalowe, to aby syn miał swoją indywidualną kolekcję, zdecydowaliśmy zbierać nowe – drewniane – ekologiczne pamiątki z miejsc które odwiedzamy. Znaczki odkryliśmy w Chorzowie (ZOO i Skansen), a potem strona internetowa, mapa i tak poooooszłoooooo.

Moja przygoda ze ZT rozpoczęła się nieco inaczej niż u wszystkich. Poszukiwałem swego czasu fajnego przedmiotu mogącego być unikalną pamiątką miejsca turystycznego. Rzecz jasna przedmiotu tego poszukiwałem pod kątem handlu nim. Oczywiście przez przypadek trafiłem na stronę ówczesnych ZT (był to rok 2011) i nawiązałem wstępny kontakt z przedstawicielami ZT w Polsce. Zgłębiając temat zapoznałem się z ideą ZT i miejscami, które już znaczki posiadają.

W tym roku razem z moją żoną zrobiliśmy całą Koronę Gór Polskich. Zaczęliśmy od Gór Świętokrzyskich, potem Bieszczady i dalej na zachód. Zajęło nam to 16 dni, nie licząc tygodniowego pobytu w Tatrach. Dopiero w schronisku "Jagodna" w Górach Bystrzyckich, zauważyłem ten znaczek i przeczytałem ulotkę o kolekcji.

Od kilku lat podróżuję po Polsce z dziećmi, które bardzo dzielnie zdobywają kolejne stopnie wtajemniczenia turystycznego i krajoznawczego zdobywając odznaki PTTK (górskie, piesze, kajakowe, przyrodnicze i imprez na orientację). Moja córka dumna jest też szczególnie z każdego dwutysięcznika zdobytego w naszych Tatrach.

Niektórymi początkami rządzi przypadek. Tak było i tym razem. Ze wszystkich naszych wojaży staramy się przywozić jakieś pamiątki, choć nieraz są to rzeczy, które mogłyby symbolizować pobyt w dowolnym miejscu Polski (tak jak słynne chyba już ciupagi znad morza wykonane w Chinach) i - będąc w roku 2010 na Skrzycznem postanowiliśmy kupić coś, co będzie symbolizować Skrzyczne i tylko Skrzyczne - wybór padł na znaczek. A ponieważ, jak stwierdziłem wcześniej, lubimy kolekcjonować pamiątki - zajrzałem w internet, no i się zaczęło... Owszem, jest jeszcze wiele do zdobycia, choć mego syna interesują (być może na razie) tylko góry.

O znaczku dowiedziałem się na Śnieżniku pod koniec zeszłego roku, i to był mój pierwszy znaczek, generalnie bardzo pozytywna idea. Jak kupiłem znaczek w schronisku pod Śnieżnikiem to tak już teraz leci pomału moje kolekcjonowanie :) Posiadam dwa znaczki z Nysy i jeden z mojego rodzinnego Paczkowa:) to są te które są dla mnie najważniejsze, a poza tymi to jest jeszcze ZOO Wrocław, z Lądka i z Międzygórza. Zapewniam, że z czasem moja znaczkowa kolekcja się znacząco polepszy, bo podoba mi się Wasz pomysł na aktywne i pełne dobrej zabawy wykorzystanie wolnego czasu:)

Pierwszy raz zetknąłem się ze znaczkami turystycznymi podczas targów turystycznych parę lat temu (miasto Puławy - pokazywało właśnie znaczek turystyczny). Kolejny raz spotkałem znaczki turystyczne na Ukrainie i tam parę kupiłem. Stąd postanowiłem sprawdzić jak idzie rozwój w Polsce - kilka sztuk już udało się pozyskać, a liczę na więcej. Ostatnio podczas urlopu nad morzem w Świnoujściu okazało się że znaczki turystyczne obecne są również w Niemczech. Meklemburgia, a zwłaszcza Rugia stwarza wiele możliwości na powiększenie kolekcji.

W lipcu-sierpniu byłem w sanatorium w Lądku Zdroju, odwiedziłem Zdrój Wojciech,znaczek kupiłem z ciekawości i to był początek. Następnym punktem była Jaskinia Niedźwiedzia, Wodospad Wilczki oraz Szczeliniec Wielki. Po powrocie do domu, komputer i strona Znaczki Turystyczne. Okazało się, że to fajna zabawa, niestety mało rozpropagowana. Słaba informacja o tych miejscach i w samych punktach. Wcześniej byłem na Turbaczu, Bacówka na Obidzy i w kilku innych miejscach, znaczki widziałem, ale żadnej zachęcającej informacji.Teraz muszę korespondencyjnie lub powtórzyć trasy.

Ze ZT spotkałem się pierwszy raz w roku 2007 na wyprawie górskiej, będąc na Czantorii. Kupiłem tam mój pierwszy znaczek, no szkoda że Czeski, ale tak to się zaczęło. Mam na razie 19 polskich znaczków i 28 czeskich. Mam tez jeszcze kilka pocztówek z miejsc w których byłem i to np. na Koziej Górce 2 razy i za każdym razem wracałem bez znaczka. Mieszkam w Sosnowcu niedaleko mam np. do Chorzowa. Wiec wybrałem się kiedyś do skansenu obok stadionu Śląskiego. Oczywiście też znaczków nie dostałem.

Co do zainteresowania znaczkiem turystycznym, to pierwszy znaczek przywiózł tato ze Świecia, następnie sprawdziłam co to jest ZT i tak zaczęliśmy wspólnie zbierać. Mieszkam i studiuje w Krakowie, więc staram się zwiedzać tamte okolice, a w domu rodzinnym, gdzie do granicy z Czechami mam tylko 1km, to staramy się już z tatą jeździć rowerem po okolicy i zbierać czeskie znaczki.

Co do zainteresowania znaczkami, to syn zaczął zbierać jako pamiątki z pobytów w danych miejscach. Postanowiliśmy więc uzupełnić o miejsca z przeszłości, aby mieć większą kolekcję. Pierwszy był chyba Szczeliniec.

Zainteresowanie znaczkami turystycznymi wzięło się podczas wakacji w Tatrach w 2006 roku, a pierwszy znaczek był z Rysy Nad Morskim Okiem a drugi z Doliny Strążyska. Spodobała nam się forma takiej pamiątki z miejsc w których byliśmy i zaczęliśmy je kolekcjonować. Podczas powrotu do domu przez Słowację zwiedziliśmy Jaskinię Swobody i Orawski Zamek, w tych miejscach też kupiliśmy znaczki turystyczne. Wtedy zorientowaliśmy się że występują one też krajach europejskich

Od najmłodszych lat zainteresowany byłem geografią, a co się z tym wiąże poznawaniem kraju ojczystego. Jako uczeń szkoły podstawowej zostałem członkiem SKKT-PTTK. Wówczas podczas podróży zbierało się, już dziś coraz trudniejsze do dostania, znaczki z herbami miast. Później z racji zajęć zawodowych nastąpił rozbrat z aktywnym uprawianiem turystyki, a zwłaszcza krajoznawstwa.

Znaczki Turystyczne zacząłem zbierać o ile dobrze pamiętam od 2009 roku. Jeszcze chyba w Polsce nie było znaczków lub zaczynały się nieśmiało pokazywać. Pierwszym moim znaczkiem był znaczek z Czech nr 189 czyli Pravcicka brana.

Na wstępie chciałem serdecznie pogratulować pomysłu wprowadzenia znaczka turystycznego w Polsce. Rewelacyjna zabawa i jeszcze większa motywacja do odbywania wycieczek. Dotychczas zbieram punkty do książeczki GOT, ale gdy przez przypadek odnalazłem Waszą stronę w internecie, od początku wiedziałem, że muszę kolekcjonować Wasze znaczki i stać się ich fanem. Są one dla mnie zdecydowanie trwalszą i cenniejszą pamiątką z odwiedzanych miejsc niż pieczątki w książeczce, fotografie czy chińskie, plastikowe badziewia ze straganów. Od tego momentu mam zamiar kolekcjonować znaczki i być ich miłośnikiem. Rewelacja! Jeszcze raz moje gratulacje.

Znaczki rozpoczęliśmy zbierać z mężem 2 lata temu. Chodzenie po górach to nasze wspólne hobby i coś co nas połączyło :) Pierwszy znaczek turystyczny zdobyliśmy na Boraczej (No. 061), kolejno Hala Miziowa (No. 53), a dalsze w kolejności już nie pamiętam.

Miłością do podróży zaraził mnie w dzieciństwie Dziadek, który każdą wolna chwilę spędzał na wojażach po Polsce, zabierając mnie ze sobą gdzie tylko się dało. Pasję tą mogłam potem kontynuować razem z moim Mężem, który również uwielbia wędrówki. Gdybym więc miała policzyć ile udało nam się już zobaczyć "znaczkowych miejsc", byłoby ich dużo, dużo więcej niż samych znaczków na naszej półce. A to dlatego, że o idei znaczka turystycznego dowiedzieliśmy się dopiero w zeszłym roku (choć upłynęło trochę czasu zanim kupiliśmy pierwszy krążek).

Od stycznia 2013 roku jestem członkiem PTTK w Łęknicy. Pierwsze znaczki otrzymałem na spotkaniu w Łęknicy w marcu 2013 roku i postanowiłem zbierać znaczki. Mam ich już 10 sztuk.

O idei znaczków dowiedziałem się zupełnym przypadkiem. Razem ze znajomymi co roku jeździmy, aby zwiedzać i podziwiać majestatyczne polskie góry. W tym roku przyszedł czas na Pieniny. Gdy dotarliśmy do schroniska na Przechybie, chciałem kupić pamiątkę (bo piękne miejsce i kawał drogi) i tak właśnie wpadł w moje ręce pierwszy znaczek turystyczny. A potem to już poszło...

Nasza przygoda ze znaczkami rozpoczęła się od wędrowania po górach. Do tej pory z wypraw przywoziliśmy przypinki, kartki itp. Aż w czerwcu wędrując po Karkonoszach trafiliśmy do czeskiego schroniska Jelenka. Na jednej ze ścian wisiało kilkadziesiąt znaczków turystycznych. Wyglądało to pięknie – aż nie mogliśmy oczu oderwać. Od razu wypatrzyliśmy jeden ze znaczków w gablotce z pamiątkami i kupiliśmy go. No i się zaczęło.

Pierwszym znaczkiem był kupiony w Kletnie. Spodobał mi się bo było to coś innego i ciekawego. Później udało mi się kupić znaczki w Niechorzu i Świnoujściu, jeszcze bez naklejek z tyłu. Ostatnią "zdobyczą" jest znaczek z Torunia.Tak to zbieractwo połączone ze zwiedzaniem jest ciekawsze ;-)

Jako pierwszy zakupiłem znaczek spod Świątyni Wang w Karpaczu, o znaczkach w ogóle dowiedziałem się z Facebooka (ale nie bardzo pamiętam już dokładnie, jak). Idee kolekcjonowania zawsze do mnie trafiały; znaczki są świetnym pomysłem – ciekawe, ładnie i oryginalnie wykonane, nie jest to żadna “chińszczyzna”, tylko porządnie wykonana pamiątka.

Syn był kiedyś na rajdzie górskim ze szkoły, wchodzili na Magurkę tam poraz pierwszy spotkał znaczek turystyczny, kupił nr 28 i tak się zaczęło. Gdziekolwiek jedziemy pytamy o znaczki turystyczne, aby powiększać kolekcję. Jeździmy bardzo dużo po kraju, mapa jest super pomysłem, bo wiadomo gdzie szukać znaczków przy okazji kolejnej wycieczki. Już tyle razy byliśmy w naszym Chorzowskim skansenie, czy ZOO i nadal nie udało nam się kupić znaczka, bo nigdy nie ma.

Tematem znaczka turystycznego zainteresował mnie kolega Zenek z Wrocławia. Bedąc we Wrocławiu w maju tego roku odwiedziłem go i zobaczyłem zbiór znaczków. Stwierdziłem czemu się w to nie pobawić. Dzień wcześniej widziałem znaczek na zamku w Grodźcu koło Złotoryji oraz zwiedzałem ZOO i Panoramę Racławicką we Wrocławiu. Niestety tam znaczków nie zakupiłem.

Jestem młodym zbieraczem [!] mam dopiero 1 znaczek z Panoramy Racławickiej we Wrocławiu, a o znaczkach dowiedziałem się na spotkaniu Klubu Turystyki Aktywnej w Żarach w kwietniu 2013, gdzie jeden z prelegentów zaprezentował kolekcję ok. 180 znaczków turystycznych i zacząłem szukać w internecie. W najbliższej okazji wybieram się do Kostrzyna, Świebodzina, Krosna Odrzańskiego oraz do Parku Mużakowskiego w Łęknicy, mieszkam w Żarach.

Pierwszym znaczkiem był czeski z Wielkiej Czantorii. Zainteresowała mnie forma znaczka jako pamiątki a następnie korzystając z adresu www poznałem ideę znaczka, jak i lokalizacje. Potem była Kotlina Kłodzka i pomału znaczków zaczyna mi przybywać. Teraz jak gdzieś wyjeżdzam na wypoczynek to sobie na mapie internetowej sprawdzam lokalizację najbliższego znaczka i staram się tam dojechać.

Chodzę trochę po górach z PTTK-iem Opole. Ostatni byliśmy w Beskidzie Śląskim, w rozpisce wspomniano o możliwości uzupełnienia swoich kolekcji znaczków turystycznych. Wcześniej kolega z Opola pochwalił się, że je zbiera i nieźle wyglądają przypięte do tablicy korkowej. Mam naturę zbieracza i do tej pory zbierałem przypinki turystyczne, pomyślałem czemu nie? Obejrzałem znaczek w schronisku na Klimczoku, nieźle to wygląda, kupiłem. Znalazłem Was w internecie, porównałem wykaz z moją książeczką GOT i zamawiam to co mogę. Poszukam jeszcze widokówek z pieczątkami i jeszcze coś skompletuję.

Pierwszym moim znaczkiem był Muzeum Zygmunta Krasińskiego w Złotym Potoku nr 511 a pamiątki zbieramy z żoną i synem z wszystkich wycieczek i są to różne rzeczy. Mamy nawet specjalną ścianę pamiątkową, gdzie wszystko zawieszamy jest tam też miejsce na znaczki turystyczne. Teraz uzupełniamy naszą kolekcję o znaczki których nieudało nam się kupić gdy byliśmy w tych miejscach, a mamy też znaczki turystyczne z Republiki Czeskiej.

Pierwszy raz znaczek zobaczyłem w schronisku na Turbaczu. I chociaż spodobał mi się to jednak go nie kupiłem nie wiedząc co to takiego. Kiedy jednak zobaczyłem znaczki w innych miejscach podczas kolejnych wycieczek, zainteresowałem się nimi i szukając informacji trafiłem na Waszą stronę internetową. Poczytałem informacje, obejrzałem mapę znaczkowych miejsc i stwierdziłem, że to jest to.

O idei Znaczka Turystycznego wiedziałem wcześniej, ale byłem pewny, że jest tylko w Czechach, a przez przypadek zobaczyłem – że istnieje również w Polsce. Bardzo spodobała mi się ta idea turystycznej zabawy. Moją pasją są góry i kiedy tylko czas na to pozwala poznaję je, już tak od 1999 roku z moją drugą połówką, postanowiliśmy kupić Znaczki Turystyczne w miejscach, których byliśmy. Okazało się także, że skompletowaliśmy 10 kolejno numerowanych ZT, a pierwszym było miejsce oznaczone ZT w Schronisku Samotnia w Karkonoszach w 2002 roku, potem kolejne w 2004 roku.

Zacząłem zbierać znaczki dopiero w zeszłym roku - wcześniej jakoś nie zauważałem ich po schroniskach. Bardzo spodobała mi się idea ujednoliconej pamiątki z wielu miejsc - w moim przypadku w znacznej większości znaczki pochodzą z gór - pojawiają się też jednak takie jak Muzeum Marii Konopnickiej. Pierwszy znaczek zakupiłem w Schronisku PTTK pod Baranią Górą, kolejne poleciały już z marszu... Nazbierałem około 20 - w tym też z czeskiej strony granicy. Cieszy mnie bardzo, że można zamówić brakujące znaczki - bo kilka na pewno będę chciał - ale do tego przygotuję najpierw zdjęcia z dowodami - w końcu o to chodzi, aby mieć pamiątki z miejsc w których samemu się było :)

Moja przygoda ze Znaczkiem Turystycznym rozpoczęła się w 2008 roku, kiedy to będąc w Górach Stołowych na Szczelińcu zdobyłem mój pierwszy znaczek nr 031 ze Schroniska PTTK na Szczelińcu Wlk. Obecnie mam około 70 ZT z Polski, Czech i Słowacji. Jestem młodym człowiekiem, mam 15 lat, a moją ogromną pasją są góry, w które wyjeżdżam kiedy tylko mogę.