No. 159 Kościół św. Wawrzyńca w Głuchołazach

Kościół parafialny p.w. św. Wawrzyńca w Głuchołazach to najważniejszy zabytek Głuchołaz. Pierwsze wzmianki o kościele pochodzą z 1285 roku. Wtedy Głuchołazy były biskupią osadą graniczną. Świątynię zbudowali pierwsi osadnicy około 1250 roku. Z tamtych lat zachował się wczesnogotycki portal z maskami mnichów oraz bryła zachodniej fasady. Obecny wygląd budowla uzyskała po przebudowie w latach 1729-1733. Neobarokowy ołtarz główny powstał w 1921 roku, natomiast w nawach bocznych usytuowanych jest 8 ołtarzy o cechach późnobarokowych. W ołtarzu głównym dominuje  figura św. Wawrzyńca, patrona świątyni, któremu po bokach towarzyszą postacie św. Mikołaja i św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Poniżej znajdują się dwa anioły trzymające symbole świętego, a więc ruszt i  pochodnię.  Na uwagę zasługuje także ambona ze sceną męczeństwa św. Wawrzyńca przedstawioną na balustradzie schodów oraz bogatą dekoracją figuralną.  Wokół kościoła usytuowany był cmentarz, który zaczął funkcjonować około poł. XIII wieku. W 1800 roku cmentarz całkowicie zamknięto, a w 1830 roku usunięto ostatni pomnik nagrobny z placu kościelnego. Głuchołazy kilkakrotnie nawiedzały silne powodzie z których pierwsza z 1472 r. kiedy to woda sięgała w mieście do 4 metrów. Upamiętnia to tablica wmurowana 100 lat później we wschodnią ścianę kościoła, która do dziś oznacza poziom do którego sięgała woda.