No. 50079 Kolekcjonera No.79 Poczet królów i książąt polskich - Henryk I Brodaty

Henryk Brodaty ur. w 1165 roku, to jeden z najwybitniejszych władców polskich czasów rozbicia dzielnicowego. Od początu panowania zajmuje się wewnętrznymi sprawami Śląska dbając o jego rozwój gospodarczy. Popierał osadnictwo i górnictwo, sprowadził niemickich górników przez co na Śląsku rozpoczęto wydobywanie złota i doprowadziło do reformy monetarnej. Za jego panowania przeprowadzono także reformę ustrojową tworząc osady wyłączone spod jurysdykcji kasztelańskiej, zorganizowanych wg. tzw. prawa niemieckiego: Złotoryja, Lwówek Śląski, Wrocław i in. Dodatkowo w celu wzmocnienia lokalnego rzemiosła sprowadził także w okolice Wrocławia tkaczy walońskich. Politycznie był zaangażowany w sojusz z Władysławem Laskonogim i Leszkiem Białym. Burzliwe losy doprowadziły do sytuacji, w której Henryk Brodaty rządził na większości ziem Polski. Prócz Śląska wrocławskiego rządził Krakowem, opanował większą część Wielkopolski, a także sprawował rządy opiekuńcze w księstwie opolskim i sandomierskim. Działania nad staraniami o koronę królewską, prawdopodobnie dla syna, utrudniła jednak zmieniająca się sytuacja i nowy konflikt z biskupem wrocławskim. Po śmierci w 1238 roku został pochowany w ufundowanym przez siebie klasztorze w Trzebnicy. Prywatnie był mężem Jadwigi Śląskiej kanonizowanej w 1267 r.