No. 50076 Kolekcjonera No.76 Poczet królów i książąt polskich - Kazimierz II Sprawiedliwy

Kazimierz II (1138 – 1194) to najmłodszy z synów Bolesława Krzywoustego. Różne źródła podają sprzeczne informacje, że urodził się jeszcze za życia ojca lub był pogrobowcem. Faktem jest, że jako jedyny z synów nie otrzymał własnej dzielnicy. Samodzielne rządy objął dopiero w wieku 28 lat, po śmierci brata, Henryka Sandomierskiego. Jako książę Wiślicy starał się nadać większe znaczenie tej małej dzielnicy. Kazimierz został wyniesiony na tron krakowski przez bunt panów małopolskich przeciw Mieszkowi Staremu. Taka sytuacja była sprzeczna z zasadami senioratu, więc, aby utrzymać się na tronie, Kazimierz próbował zabiegać o względy kościoła. Podczas wiecu w Łęczycy nadał mu wiele przywilejów, co zostało dobrze przyjęte przez papieża. Z czasem, Kazimierz rozciągnął swoją władzę na pozostałe ziemie Polski. Zabezpieczył też wschodnią granicę zapewniając sobie wpływy w księstwach ruskich. Zmarł nagle, podejrzewa się, że został otruty. Głównie dzięki dobrej współpracy z dostojnikami kościelnymi, został zapamiętany jako dobry i uczciwy władca. Jego przydomek zaczął się jednak pojawiać dopiero w XVII w. To z inspiracji Kazimierza, Wincenty Kadłubek spisał historię Polski.