No. 50075 Kolekcjonera No.75 Poczet królów i książąt polskich - Mieszko III Stary

Mieszko III - z racji swojego długiego życia zwany Starym - urodził się ok. 1126 roku. Był synem księcia Bolesława III Krzywoustego i jego drugiej żony Salomei. W chwili śmierci ojca Mieszko miał 12 lat. Jego młodość upłynęła na zamku w Łęczycy w pobliżu matki i w otoczeniu licznego rodzeństwa. Tytułując się księciem całej Polski pełnił władzę w latach 1173-1177 oraz 1198-1202. Był to okres rozbicia dzielnicowego. Mieszko III chciał trzymać się litery testamentu swojego ojca i dążył do tego, żeby władza księcia seniora była czymś rzeczywistym, żeby ziemia krakowska nie stała się udzielnym księstwem rządzonym przez kogoś, kogo nie uznają inni książęta. Do śmierci swojego starszego brata – Bolesława Kędzierzawego, pozostawał jego sojusznikiem. Brał udział w walkach przeciwko pierwszemu seniorowi – Władysławowi II, które ostatecznie doprowadziły do jego wygania. Znany był z zamiłowania do pieniędzy – nawet kilka razy w roku przeprowadzał przymusową wymianę monet na nowe, o mniejszej zawartości srebra, więc i mniejszej rzeczywistej wartości. Mieszko III Stary został zapamiętany m.in. jako fundator opactwa cystersów w Lądzie. Przypuszcza się, że ufundował również słynne Drzwi Gnieźnieńskie.