No. 50145 Kolekcjonera No.145 Utracone dziedzictwo. Nieistniejące zamki i pałace w Polsce - Pałac w Górczynie

Górczyna to niewielka wieś położona niespełna kilometr na północ od centrum Szlichtyngowej. Wieś po raz pierwszy wzmiankowana w 1497 r. była wsią szlachecką, należącą początkowo do rodziny Górczyńskich, a od 1634 r. do rodziny von Schlichting. W XVIII w. na krótko majątek trafia w ręce hrabiów Gurowskich, po czym wraca do rodziny von Schlichting, w której rękach pozostał do 1945 r. Pałac w Górczynie powstał w XVIII w. i na skutek przebudowy uzyskał swój neogotycki charakter. Okazała trzykondygnacyjna budowla powstała na planie prostokąta. Część środkowa była niższa od przylegających do niej części bocznych. W narożach wyższych części bocznych oraz nad gankiem wejściowym znajdowały się strzeliste wieżyczki. Elewacja budynku z ozdobnym boniowaniem oraz z charakterystycznym zdobieniem górnych części obramowań okiennych pierwszego piętra. Nad głównym wejściem do pałacu znajdowała się płaskorzeźba z herbem, a mury wykończone zostały ozdobnymi gzymsami. Po wojnie pałac został opuszczony i rozebrany w latach 70. XX w. Po dawnej budowli pozostała jedynie brama wjazdowa oraz resztki parku okalającego pałac. W parku rośnie olbrzymi dąb posadzony przez przyjaciół - Alexandra von Schlichting'a i króla Jana III Sobieskiego, na pamiątkę odsieczy wiedeńskiej.