Zawsze to powtarzamy, że na każdy rejon Polski kiedyś przyjdzie czas jeśli chodzi o powstawanie nowych znaczków. Dzisiaj swoje pięć minut ma Muzeum w Ostródzie, które mieści się w dawnym zamku krzyżackim. Kto wie, może to początek większej ilości ZT w województwie warmińsko-mazurskim ?
Jakby jednak nie było to my wszystkich serdecznie zapraszamy do Ostródy, do zwiedzania zamku, muzeum i innych atrakcji turystycznych. Znaczek w sprzedaży pojawi się od 10 sierpnia, ale tradycyjnie przed wizytą upewnijcie się w miejscu sprzedaży czy tak rzeczywiście będzie.
Za powstanie znaczka serdecznie dziękujemy kolekcjonerowi Michałowi. To kolejny dowód na to, że także będąc na wyjeździe można przyczynić się do powstania nowych znaczków. Zachęcamy Was zatem do tego, by szerzyć znaczkową ideę nie tylko w swoich okolicach, ale wszędzie tam gdzie będziecie i uznacie, że obiekt zasługuje na znaczek.
ZAMEK KRZYŻACKI W OSTRÓDZIE No. 206
Muzeum w Ostródzie mieści się w pokrzyżackim zamku, usytuowanym w pobliżu wschodniego nabrzeża Jeziora Drwęckiego u ujścia rzeki Drwęcy. Budowę zamku w jego pierwotnym kształcie rozpoczął w połowie XIV wieku ówczesny komtur Günter von Hohenstein. Była to budowla charakterystyczna dla tzw. domu konwentu, siedziby nie tylko administracyjnej, ale pełniącej również funkcje klasztorne dla przebywających tam członków Zakonu – braci-rycerzy i braci-księży. Nowe założenie wzniesiono na kamiennej podmurówce, na planie zbliżonym do kwadratu. Posiadało ono cztery skrzydła, każde o szerokości ok. 14,3 m, z bramą wjazdową i mostem zwodzonym umieszczonymi od zachodu. Wszystkie skrzydła były podpiwniczone i posiadały trzy kondygnacje naziemne. Na parterze znajdowały się głównie pomieszczenia gospodarcze. Piętro przeznaczone było na pomieszczenia mieszkalne rycerzy-zakonników, komnaty komtura, pokoje gościnne i kaplicę zamkową. Najwyższa kondygnacja była piętrem obronnym. Znajdowały się tam również pomieszczenia spichrzowe z rezerwami zboża. We wschodnim skrzydle mieściła się zbrojownia, gdzie przechowywano zapasy różnego typu uzbrojenia. Już pod koniec XIV wieku zamek zaopatrzony był w broń palną w postaci hakownic i dział z odpowiednim zapasem kamiennych kul. Dziedziniec otaczały dostawione do murów krużganki zapewniające wewnętrzną komunikację. Na ówczesny kształt zamku istotny wpływ miał pożar z 1788 roku oraz działania wojenne armii sowieckiej w 1945 roku. Wtedy też zamek pozostał w ruinie do końca lat 70-tych.
